Το brand name Dom Perignon λανσαρίστηκε από τον Robert-Jean de Vogué το 1936 ως τη πρώτη εμπορικά διαθέσιμη Brut Prestige Cuvee, χρησιμοποιώντας κρασί από τη σοδειά του 1921.
Η πρώτη Brut Prestige Cuvee Σαμπάνια που παράχθηκε ήταν ουσιαστικά η Cristal του Louis Roederer το 1876, αλλά ήταν γλυκιά και δεν ήταν εμπορικά διαθέσιμη.
Πριν το 1927, η «Dom Perignon» ανήκε στον οίκο Mercier και ήταν δώρο στον Moet όταν η Francine Durant-Mercier παντρεύτηκε τον Paul Chandon. Αυτό το δώρο άνοιξε το δρόμο για τη διάθεση της «Dom Perignon» στην αγορά από τη Moet.
Για πολλά χρόνια τα σταφύλια για τη παραγωγή της Dom Perignon προέρχονταν αποκλειστικά από τους ιστορικούς αμπελώνες στο Hautvillers όπου ζούσε ο θρυλικός μοναχός και προμηθευόταν τα σταφύλια του.
Με τη πάροδο των χρόνων, οι συμμετοχές αυξήθηκαν και πλέον στο blend χρησιμοποιούνται 8 Grand Cru, μαζί με το ένα ιστορικό Premier Cru στο Hautvillers (το μόνο Premier Cru που επιτρέπεται στο blend).
O μοναχός, ο θρύλος. Ο Βενεδικτίνος μοναχός, Dom Pierre Perignon έφτασε στο Αβαείο του Hautvillers το 1668. Πιστώνεται με αρκετές ποιοτικές εξελίξεις στις διαδικασίες οινοποίησης. Ωστόσο, είναι μόνο ένας μύθος ότι «εφηύρε» τον αφρώδη οίνο. Η πρώτη παραδοσιακή μέθοδος αφρώδους οίνου παρασκευάστηκε πιθανότατα σκόπιμα στην Αγγλία.
Οδηγίες για τη διαδικασία παραγωγής περιλαμβάνονται σε έγγραφα που χρονολογούνται από το 1662, έξι χρόνια πριν ο μοναχός φτάσει στο Αβαείο στο Hautvillers.
Οι προσπάθειες του Perignon κατευθύνθηκαν προς την προσπάθεια αποφυγής της δεύτερης ζύμωσης στη φιάλη και όχι προς την προτροπή του.
Η δεύτερη ζύμωση δεν ήταν κάτι καινούριο για την περίοδο εκείνη αλλά ουσιαστικά θεωρούταν ως σφάλμα. Παρόλο που η παραδοσιακή μέθοδος παραγωγής αφρωδών οίνων δεν ήταν εφεύρεση του Dom Perignon, υπήρχαν αναμφισβήτητα πολλές συνεισφορές στη βιομηχανία του οίνου από τον Perignon.
Ο Frere Pierre, άμεσος διάδοχος του Dom Perignon, κατέγραψε πολλά από τα επιτεύγματα του Perignon, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής ενός λευκού κρασιού από κόκκινα σταφύλια, της εφεύρεσης του αρχικού πιεστηρίου coquard που χρησιμοποιείται στη σαμπάνια, της ανάμειξης (assemblage) κρασιού από διαφορετικούς αμπελώνες για την παραγωγή ενός ανώτερου cuvee, του πειραματισμού με αγγλικό γυαλί (παραγώμενο από καύση άνθρακα και πιο ανθεκτικό από το γυαλί με καύση ξύλου που συνήθως χρησιμοποιούσαν στη Γαλλία εκείνη την εποχή) και της επανένταξης του φελλού στη Σαμπάνια ως βιώσιμο υλικό για το σφράγισμα των φιαλών κρασιού.
Ο Perignon ήταν αντάξιος μεγάλης αναγνώρισης και επαίνων για τα πολλά μνημειώδη επιτεύγματα που πέτυχε.
Ο Dom Perignon πέθανε το 1715 σε ηλικία 77 ετών και θάφτηκε στο Αββαείο.
